Co przedstawiają geny Żydów?

Wyniki badań, które zostały opublikowane w „American Journal of Human Genetics” dowodzą, iż Żydzi żyjący na Bliskim Wschodzie i w Europie mają wspólne genetyczne korzenie. Ich najbliższymi krewniakami są zaś Palestyńczycy, Druzowie i Beduini, a w Europie mieszkańcy Włoch.

Wyniki analizy genetycznej zostały sporządzane przez naukowców z USA i Izraela. Przeprowadzili oni badania korzystając z genów 237 osób z 7 wspólnot żydowskich żyjących w Iranie, Iraku, Włoszech, Grecji, Turcji, Syrii i środkowo-wschodniej Europie. Geny te zostały porównane z danymi o DNA nieżydowskich mieszkańców tych terenów zgromadzonymi w ramach Human Genome Diversity Project.

Przeprowadzone analizy obaliły m.in. hipotezy, że wschodnioeuropejscy Żydzi byli potomkami Chazarów, mianowicie ludu z okolic Morza Kaspijskiego, którego część przeszła na judaizm we wczesnym średniowieczu.
W rzeczywistości Aszkenazyjczycy mają te same cechy genetyczne, co Żydzi z innych regionów.

Zgodnie z wynikami badań największą genetyczną odmiennością charakteryzują się Żydzi z Iraku i Iranu. Zdaniem badaczy ich genetyczne rozdzielenie od wspólnot zachodnich nastąpiło około 2500 lat temu. Data ta zlewa się z tak zwaną niewolą babilońską, gdy znaczna część izraelskich Żydów została wysiedlona do Babilonii. Genetycy podkreślają jednak, że datowanie w oparciu o geny jest bardzo niepewne.

Źródło: archeowiesci.wordpress.com, Zdjęcie: Wikipedia.es