1932: Najpopularniejsza fotografia

W ramach naszej inicjatywy Zachowaj Rodzinne Zdjęcia, aby zachować stare rodzinne fotografie i by zachęcać ludzi, aby dowiedzieli się z nich o historii rodziny przedstawiamy piękne rodzinne zdjęcia, których częściowo prześledziliśmy historie. Istnieje również wiele innych słynnych zdjęć, za którymi kryje się bogata historia. Jednym z najsłynniejszych zdjęć na świecie jest takie z grupą mężczyzn siedzących na 69 pietrze na belce w konstrukcji nad Manhattanem.

To charakterystyczne zdjęcie z 1932 roku przedstawiające pracowników budowlanych jedzących obiad na 69. piętrze Rockefeller Center pt. 'MEN AT LUNCH' z ekranizacją filmu Seana O Cualain'a pod tym samym tytułem.

MyHeritage jest szczęśliwy, ze mógł porozmawiać (poprzez maila) z Seán Ó Cualáin – reżyserem filmu „Men at Lunch” o jego projekcie.

Sean, kiedy i gdzie po raz pierwszy zobaczyłeś zdjęcie?

Mój brat (Eamonn – producent dokumentu) i ja przeprowadzaliśmy badania o innym dokumencie w 2009 roku, kiedy to poszliśmy do pubu Whelan w Galway, w Irlandii podczas naszej przerwy obiadowej. Zauważyliśmy słynne zdjęcie na ścianie i kartkę od Pat Glynn, syna miejscowego emigranta, który twierdził, że jego ojciec i wujek były na tej belce.

Zanim opuściliśmy pub, właściciel Michael Whelan dał nam numer Pat, więc było to przypadkowe odkrycie. W ciągu kilku dni, rozmawialiśmy z Pat i jego kuzynem Patrick O’Shaughnessy, którzy twierdzili, że ich ojcowie są dwoma mężczyznami jedzącymi obiad na belce.

Początkowo mieliśmy zamiar zbadać na potrzeby filmu roszczenia rodzin O’Shaughnessy i Glynn, ale okazało się, ze nie ma żadnej wzmianki o budowie, ze nie ma żadnych informacji na temat istnienia mężczyzn czy fotografa.

Sonny Glynn, Irlandzki pracownik budowlany sfotografowany w "Men at Lunch" na drapacza chmur ("Lunch atop a Skyscraper"). Pierwsze wydanie.

Jak wpadliście na trop fotografa?

Zanim nasz dokument został pokazany fotografia została przypisana Charles’owi Ebbets, fotografowi Centrum Rockefellera w trakcie jego budowy.

W toku naszych badań do filmu dokumentalnego, odkryliśmy inne zdjęcia innych fotografów również fotografowane na belkach dokładnie tego samego dnia co ten słynny autorstwa “Lunch atop a Skyscraper”.

Nie mamy zdjęcia Karola Ebbets, do którego zdjęcie z tego dnia jest przypisywane, ale to nie znaczy, że nie zrobił on tego zdjęcia.

Jednak po projekcji naszego filmu, autorstwo fotografii zostało zmienione na „nieznane”.

Niestety, cała historia o tym, co wydarzyło się na 69 piętrze budynku Rockefellera tego balsamicznego wrześniowego dnia w 1932 roku, może nigdy nie zostać poznana.

Gdzie i w jaki sposób odnaleźliście szkiełko z negatywem?

Odkąd fotografia pojawiła się w dodatku niedzielnym New York Herald Tribune 2 października 1932 roku wielu zakłada, że to podróbka.

Wątpliwości co do jego autentyczności biorą się z prawdziwego blasku obrazu.

Na dość wczesnym etapie naszych badań, skontaktowaliśmy się z Ken Johnston z Historical Collection w Corbis w celu potwierdzenia autentyczności obrazu jako że Corbis udziela licencji na użytkowanie obrazu.

Podczas kręcenia naszego filmu dokumentalnego, Ken Johnston potwierdza, że szkiełko negatywu jest mistrzowsko wykonane – tym samym kończąc trwające ponad 80 lat dochodzenie, że obraz jest fotograficzna sztuczka.

Czy to prawda, że zdjęcie było PR-owskim chwytem dla nowego budynku?

Tak, zdjęcie było dziełem PR, słynny obraz pochodzi z kolekcji zdjęć wykonanych w trakcie budowy budynku w Rockefeller.

To zdjęcie jest ustawione – fotograf zgromadził ludzi na belce, próbował uzyskać świetny efekt i stworzyć rozgłos dla centrum i ostatecznie wspomóc w ten sposób sprzedaż powierzchni biurowych.

Pamiętaj, że miało to miejsce podczas największego zastoju gospodarczego, więc musiał to być obraz wpływający na wyobraźnie opinii publicznej, a być może także wskazywać, że najgorsze czasy się już zakończyły.

Podczas naszych badań, odkryliśmy również nigdy wcześniej nie pokazywanego obrazu tych samych 11 mężczyzn bezpośrednio patrzących w obiektyw.

Obraz sugeruje, że ustawienie najsłynniejszego nowojorskiego obrazu nie było przypadkiem. To był ustawiony strzał, ale nie umniejsza to siły obrazu czy też jego autentyczności. Ludzie na zdjęciu są pracownikami budowlanymi, którzy udali się na 69 piętro, tego dnia by pracować – nie pozować dla fotografa.

Budowa wieżowca była bardzo, bardzo niebezpieczna. Patrząc na fotografię, widzimy, że żaden z mężczyzn nie ma na sobie lin bezpieczeństwa. W planowaniu budowy drapaczy chmur, takich jak Empire State, deweloper uwzględniał jednego martwego pracownika na każde 10 pięter.

Czy możesz skomentować relacje między historią i fotografiami, które rejestrują ja jako historie która ma faktycznie miejsce?

Fotograf może uchwycić jedynie moment w czasie, ale czasami ta zatrzymana chwila może reprezentować jakieś większe wydarzenie, czy to wojnę, czy tragedie, czy tez chwile triumfu czy rozpaczy.

To zdjęcie jest zdjęciem 11 imigrantów jedzących lunch, ale jest tez czymś więcej, o wiele więcej.

Ponieważ wiemy, że sytuacja ma miejsce w samym środku kryzysu, z powodu pozornej wysokości i przeciętnego wyglądu mężczyzn, obraz został wyniesiony do inspirującego dzieła sztuki, gdzie identyfikuje się codzienność mężczyzn i pozorna walka o lepsze życie.

Z drugiej jednak strony, zdjęcie również ujawnia granice fotografii. Choć odsłania wiele dla nas, nie wiemy nic o 11 nieznanych osobach poza wyrazem ich twarzy.

Zdaliśmy sobie sprawę, że historia w filmie miała się zmienić. Miała się stać przemilczana historia najsłynniejszego obrazu na świecie, tajemnicy 11 mężczyzn na belce i wielkiej walki imigrantów.

Aby uzyskać więcej informacji na temat historii wspomnianego zdjęcia, przejdź do strony, która udokumentowała jego historię.