Szkoła dawniej: 5 wspomnień
- Od Katie
Udostępnij
Zebraliśmy dla Was 5 wspomnień szkolnych sprzed lat. Lata 70, 80, a w tym słynne pisanie atramentem, specyficzne zeszyty szkolne, fartuszki, czy sprawdzanie zeszytów!
Zapraszamy do wspomnień 🙂
1. Czy pamiętacie takie przybory szkolne?
Fot. Szkoła przybory PRL
2. Takie oto zeszyty!
Fot. PRL
3. Teczka rysunkowo-szkolna
Fot. Allegro
4. Fartuszki, fartuszki
5. Sprawdzanie zeszytów
Fot. Fakt
Tagi: szkoła dawniej, szkoła PRL
Stanisław Tadra
2 listopada, 2018
Moja Pani
Śnieg kopny. Dwa kilometry do szkoły.
Moje siedem lat opatulone ciepło.
Obok Heńkowe siedem lat.
Dwaj mali przyjaciele.
Dwie pary małych nóżek
rysują nierówne szlaczki w białym puchu.
Dwa małe źródełka pary.
Po lewej ręce w ciepłej rękawiczce
i po prawej też,
wysokie jodły pośród buków,
skryte pod kołdrą białych śnieżynek.
Ciężka białość, opuszczone ręce gałęzi.
Niewiadome wśród drzew
lęk roznieca w oczach.
Minęli już Goździaki,
minęli Długi Ugór.
Jeszcze tylko Buczyna,
Góra Czwalowa
i cząstka różańca wiejskich chat.
I szkoła.
Budynek pod gontem
starszy od najstarszych we wsi.
W nim Pani Władysława.
Mądrość, cierpliwość, respekt.
Elementarz i Pani.
„Ala ma kota”, a ja… mam pusto w głowie.
Paluszek boli od ołówka.
Temperówka często potrzebna.
Głos Pani:
– Jutro dzieci przynoszą obsadki i pióra. –
Przyspieszyło tykanie małych serc,
Radość otulona niepokojem.
Nieśpiesznym krokiem przyszło jutro.
Kałamarze w otworach ławek,
W kałamarzach atrament.
Ławki z autografami:
„Tu siedziałem. Antek.” i „ Zośka jest głupia”.
Piszemy.
Czego więcej na kartce –
koślawych literek, czy dorodnych kleksów?
Mądra ręka pani
prowadzi po niebieskiej linijce białej kartki
obsadkę w małej rączce.
Ładnie.
– Teraz ty sam.
Niesforne i nieposłuszne pióro coś napisało.
Któż to odczyta?
Powtarzamy jeszcze raz… i jeszcze raz.
Mama moja – „Ojcze nasz…”,
Tato mój – „Kto ty jesteś? Polak mały…”,
Pani moja – „Litwo, Ojczyzno moja…”.
Ja – nadal kreślę coś na białej karcie
wielobarwnym atramentem serca.
Któż to odczyta?
Warszawa, 07.08.2017