

Historia użytkownika: Taniec i poezja – o Zofii Pflanz i Stanisławie Dróbeckim cz. 2
-
od Kasia ·
- 9 sierpnia, 2019
- · Historia Rodzinna, Historia użytkownika, MyHeritage, Uncategorized
To druga część historii rodzinnej napisanej przez Ewę Busse-Turczyńską (ur. w 1956 r. w Lublinie). Pani Ewa ma męża Wojciecha, syna Łukasza, synową Karolinę, i wnuki: Basię, Bernarda i Huberta.
Studia i praca zawodowa Pani Ewy: absolwentka Filologii Romańskiej UMCS w Lublinie (1980) oraz Podyplomowego Studium Bibliotek Naukowych Inst. Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych UW (1995). W latach 1985-2010 – praca w Bibliotece Głównej AM w Lublinie (obecnie Uniwersytet Medyczny), od grudnia 2010, po przeprowadzce do Warszawy, – w Bibliotece Wydz. Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW.
O Zofii Pflanz i Stanisławie Dróbeckim – Stanisław
Stanisław Dróbecki przypuszczalnie pochodził z Krakowa, ówcześnie w Galicji. Jego biogramu brakuje w Narodowym Archiwum Cyfrowym. Zamieszczono tam fotografię z podpisem, a w Encyklopedii Teatru Polskiego – jedynie daty jego urodzin i śmierci – 1884-1947. Wiadomo, że młodzieńcze lata spędzał w Krakowie, gdzie wydawał czasopismo humorystyczno-polityczne Myśl, być może tam właśnie studiował. Następnie przeniósł się do Warszawy.
Tak pisała o Stanisławie siostra legendarnego tancerza Wacława Niżyńskiego, Bronisława: ”Czarujący Austriacki Polak […] żonaty z tancerką Zofią Flanc i swobodnie porozumiewający się po rosyjsku, po polsku, po francusku po niemiecku i po angielsku. Chudy, nerwowy z wiszącymi rudymi wąsami, był duszą polskiego towarzystwa w zespole baletowym” (B. Nizinskaja, Rannije wospominanija).
Stanisław Dróbecki był podobno z wykształcenia adwokatem, wg Encyklopedii Teatru – lekarzem, możliwe, że miał kilka fakultetów. W metryce urodzenia ich córki Zofii Stanisławy, w 1912 r., podano informację nt jego zawodu: literat, kapitalista. Zamieszkiwał wówczas z rodziną na ul. Pięknej 33 w Warszawie
Stanisław publikował pod pseudonimem – Birmy-Dróbecki (C. Gajkowska, Słownik pseudonimów…). Katalog Biblioteki Narodowej podaje datę jego urodzin: ok. 1870, co mogłoby sugerować, że chodzi o dwie różne osoby (w Encyklopedii -1884). Natomiast zamieszczone poniżej fotografie (Fot.21, 22) stanowią dowód na to, że autor tomiku poezji, mąż Zofii Pflanz oraz współpracownik Sergiusza Diagilewa, sekretarz i impresario w Ballets Russes, to ta sama osoba.

Fot. 21: Stanisław Dróbecki, fotografia jako autora zamieszczona w książce pt. Poezye

Stanisław Dróbecki pisał poezje i dramaty. Twórczość jego zaliczano do poezji Młodej Polski (W. Gutowski, Nagie dusze i maski…). Niezbyt jednak pochlebną recenzję B. Leśmiana uzyskała ona w Szkicach Literackich. Natomiast nieźle oceniano zbiór nowel autora oraz jego kilku tłumaczeń m.in. Czechowa i Maupassanta, pt. Fartuszek.
O Zofii Pflanz i Stanisławie Dróbeckim – Światowe tournée
Pamiątkowe widokówki z Rio de Janeiro, z jesieni 1913 r. oraz fotografia statku w rodzinnej kolekcji (Fot.23, 24), najprawdopodobniej pochodzą z podróży p. Dróbeckich z Ballets Russes (nikt inny z rodziny nie był w Ameryce Południowej). Widoczny statek Alcala, zbudowano w 1912 roku, przez Workman, Clark & Company, w Belfaście. Zabierał na pokład 540 pasażerów. W 1913 r., będąc w dyspozycji Royal Mail Lines kursował między Nowym Jorkiem, a Ameryką Południową i Europą. (An Ancestry Community ).


Informacje o podziwianej balerinie i jej mężu, choreografie, uzupełniono na podstawie książek nt historii baletu w Polsce. Oddają one ten klimat podróży z Bordeaux na tournée do Nowego Jorku, z Ballets Russes, na pokładzie Lafayette, w 1916 r.
Sergiusz Diagilew, słynny impresario i założyciel Ballets Russes, nie lubił podróżować statkiem i nie brał udziału w tej wyprawie, a wszystkie relacje zdawał mu telegraficznym przekazem, Stanisław Dróbecki, tak jak podczas poprzedniego tournée po Ameryce Południowej. Maestro nie mógł w owym czasie dojść do siebie po rozstaniu ze słynnym tancerzem Niżyńskim i udzielił Dróbeckiemu wszelkich pełnomocnictw do zawierania umów. Potwierdzają to zapisy w biografii Diagilewa, (Bucle R. Diagiljew). Co prawda w tekście błędnie jest mowa o Trubieckim, który telegrafuje z Ameryki do Diagilewa, aby informować o przebiegu występów baletu, jednak pomyłkę nazwiska potwierdza, zamieszczony w brytyjskim archiwum cyfrowym, rejestr telegramów z USA. Znajduje się tam korespondencja od Stanisława Dróbeckiego do Sergiusza Diagilewa (Archive: Department of Theatre and Performance: Telegram from Stanislav Drobecki to Serge Diaghilev ).
“Telegram from Stanislav Drobecki to Serge Grigoriev relating to problems with the bank
1 page, ref: THM/7/2/1/1/6
In French
Previous ref: 00204 1916 Dec 9 Telegram from Stanislav Drobecki in Los Angeles to Serge Grigoriev relating to the bank account
1 page, ref: THM/7/2/1/1/7
In French
Previous ref: 00205 1916 Dec 24 Telegram from Stanislav Drobecki in New York to Serge Grigoriev
1 page, ref: THM/7/2/1/1/8
In French
Previous ref: 00206 1917 Jan 25”
Nazwisko Dróbecki pomylono z nazwiskiem księcia Pawła Trubieckiego, rzeźbiarza, osoby także z otoczenia Diagilewa. Kolejne informacje potwierdzające współpracę Stanisława Dróbeckiego z Ballets Russes znaleźć można w monografiach Lynn Garafoli oraz Arnolda Haskell’a.
O Zofii Pflanz i Stanisławie Dróbeckim – Początek nowej epoki
Kulisy tworzenia wielkich spektakli, w których swój udział mieli także Zofia Pflanz i Stanisław Dróbecki, tą atmosferę fascynacji sztuką, klimat wystaw malarstwa i koncertów, zawiera ważny esej Modrisa Eksteina pt. Święto wiosny. Wielka wojna i narodziny nowego wieku. Autor podkreśla przełomowe znaczenie w życiu polityczno-kulturalnym widowiska, którego premiera w 1913 r. w Paryżu, wywołała skandal, a spektakl niewątpliwie zrewolucjonizował świat.
Znawcy sztuki baletowej podkreślają ogromny wpływ Baletów Rosyjskich zarówno na koncepcję ówczesnego baletu, jak na inne dziedziny sztuki, mody, czy nawet na politykę. Zmiany w kostiumach i dekoracjach, zwłaszcza kostiumach scenicznych, projektowanych przez Leona Baksta, stawały się źródłem inspiracji dla kreatorów mody w Paryżu. Diagilew z kolei uznany jest za prekursora reklamy, gdzie to sensacja wokół spektaklu, zaczyna odgrywać główną rolę w zyskaniu popularności danego widowiska (A. Sieczka. Balety Rosyjskie …).

Ówczesne spektakle baletowe wystawiane dla elit, przed cesarzami, królami i książętami, powstawały przy współpracy takich projektantów jak: Coco Chanel, Leon Bakst, twórców malarstwa – Pabla Picasso, wielkich kompozytorów – Igora Strawińskiego, Richarda Wagnera, Claude’a Debussy’ego, tancerzy Wacława Niżyńskiego, Tamary Karsaviny, Anny Pavlovej.
Z jednej strony, uczestnictwo w życiu elit, mogło być powodem do dumy dla Zofii i Stanisława, z drugiej – w świetle bliższego poznania niektórych „dostojnych” osób, blednie nieco splendor owego środowiska. Na przykład szacowny widz, znawca i wielki miłośnik baletu – ówczesny cesarz Niemiec Wilhelm II, przedstawiony jest przez Eksteina jako „znerwicowany, zniewieściały mężczyzna […], który nie czerpał satysfakcji z pełnienia roli głowy państwa i ojca.” Był raczej aktorem, snobem i człowiekiem spragnionym ciągle nowych podniet, stąd gustował w głośnych ceremoniach i uroczystych premierach spektakli (M. Ekstein, Święto wiosny.).
Wg hipotezy Eksteina, rozumienie epoki pierwszej połowy XX w. łączy się z czasem zmian mentalności człowieka, prowadzącym do dwóch wojen światowych. Autor demaskuje egoistyczne niekiedy motywy działalności twórczej – zaspokajania burżuazyjnych zachcianek i budowania silnego ego twórcy, oraz powstawania środowiska niemieckiej Kultur. Wg Ryszarda Wagnera „opera stawała się totalnym dziełem sztuki, najwyższą syntezą sztuki, historii i życia współczesnego […], tworząc dramat totalny, gdzie polityka zostaje podciągnięta pod kategorię teatru” (M. Ekstein, Święto…).
Przedstawieni tutaj tancerka Zofia Pflanz-Dróbecka i młodopolski poeta, później choreograf, Stanisław Dróbecki, mieli swój udział w tworzeniu nowej estetyki w sztuce baletowej „dramatu totalnego”, ale także w nauczaniu radosnej sztuki tańca towarzyskiego, jako źródła wyrazu wolności i ekspresji.
Bibliografia
- Archive: Department of Theatre and Performance, Telegram from Stanislav Drobecki to Serge Diaghilev. 20 lipca 2016 [dostęp: 28 lipca 2016] , <http://www.vam.ac.uk/archives/unit/ARC37672> .
- An Ancestry Community, 20 czerwca 2016 [dostęp: 25 czerwca 2016], <http://freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com/~knappdb/ships_V.htm> .
- Archiwum Bibliothèque Nationale de France, 14 maja 2016 [dostęp: 28 lipca 2016], <http://data.bnf.fr/15742306/zofia_maria_pflanz-drobecka/ >.
- Buckle Richard, Diagilew, PWN, Warszawa 2015.
- Ciszewska Wanda, Książka w Toruniu w latach 1945-1950, Dom Wydawniczy Duet, Toruń 2005.
- Ekstein Modris, Święto wiosny. Wielka wojna i narodziny nowego wieku, Wydaw. Zysk i S-Ka, Poznań 2014.
- Encyklopedia Teatru Polskiego, Biogramy, 2 lipca 2016 [dostęp: 29 lipca 2016], <http://www.encyklopediateatru.pl/osoby/19430/zofia-pflanz-drobecka> .
- Erhardt Ludwik, Igor Strawiński, Państ. Inst. Wydaw., Warszawa 1978.
- Gajkowska Cecylia, Król Joanna, Świerczyńska Dobrosława, Słownik pseudonimów pisarzy polskich, XV w. -1970, T. 1, Narod. Zakł. Ossolińskich, Wrocław 1994.
- Garafola Lynn, Diaghilev’s Ballets Russes, Oxford University Press, New York 1989.
- Gutowski Wojciech, Nagie dusze i maski : o młodopolskich mitach miłości, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1997, 20 lipca 2016 [dostęp: 28 lipca 2016], <http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=4508&from=publication> .
- Haskell Arnold L. Diaghileff. His artistic and private Life. Simon & Schuster, New York 1935.
- Jasiński Roman, Zmierzch starego czasu. Wspomnienia 1900-1945. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006.
- Leśmian Bolesław, [Oprac.] Jacek Trznadel, Szkice literackie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1959.
- Narodowe Archiwum Cyfrowe. Archiwum Metryk Geneszukacz, 23 lipca 2016 [dostęp: 28 lipca 2016], <http://www.geneszukacz.genealodzy.pl/>
- Nasierowski Tadeusz, Gdy rozum śpi, a w mięśniach rodzi się obłęd – o życiu i chorobie Wacława Niżyńskiego, Neriton, Warszawa 2004.
- Nijinska (Niżyńska Bronisława), Early memoirs, Faber and Faber, London 1982.
- „Nowy Kurjer Warszawski”, R. 5: 1943, nr 14, s. 3, 20 lipca 2016 [dostęp: 28 lipca 2016], < http://bc.radom.pl/dlibra/plain-content?id=23407> .
- Pietras Sławomir, Polskie konotacje u Diagilewa. Maestro, 20 stycznia 2016 [dostęp: 01 kwietnia 2017] <http://maestro.net.pl/index.php/muzycy/felietony/6908-polskie-konotacje-diagilewa?start=1>.
- Pudełek Janina, Warszawski balet w latach 1867-1915, Polskie Wydaw. Muzyczne, Kraków 1981.
- Witkiewicz Jan Stanisław, Życie dla tańca. Rozmowy z Marią Krzyszkowską, Iskry 1998, 20 lipca 2016 [dostęp: 28 lipca 2016], <http://www.maestro.net.pl/document/ksiazki/Witkiewicz/Witkiewicz_Krzyszkowska.pdf>
More from Historia Rodzinna

NOWOŚĆ: Przedstawiamy funkcję odświeżania kolorów na zdjęciach!
W minionym roku MyHeritage „przemieniło oblicze” genealogii z naszymi funkcjami ubarwiania czarno-białych zdjęć, oraz ulepszania zdjęć, na których widnieją niewyraźne twarze. Użytkownicy z całego świata transformowali swoje stare, rodzinne zdjęcia, łącznie do tej pory wykorzystując funkcję przy 30 milionach zdjęć. Dzisiaj, mamy przyjemność podzielić...

Nowości MyHeritage: Olbrzymia Promocja testów DNA na Czarny Piątek!
Sezon świątecznych Promocji trwa! Od dzisiaj mamy dla Was kolejną, znaczącą promocję na nasze testy DNA z okazji Czarnego Piątku! Zapraszamy Was do obdarowania bliskich na te Święta Bożego Narodzenia naszym testem DNA, który oferujemy w najniższej możliwie cenie! Zamów swój test DNA już...

Rekordy dodane do MyHeritage w Październiku!
Co za miesiąc! W październiku, 59,6 mln rekordów historycznych zostało dodanych do MyHeritage w 7 kolekcjach z Norwegii, Walii, Portugalii. Zbiory te obejmują narodziny i chrzty, małżeństwa, zgony i pochówki oraz listy pasażerów. Wraz z tegoroczną aktualizacją, całkowita liczba historycznych rekordów na MyHeritage wynosi...

Webinaria online MyHeritage na Listopad!
W ciągu tego roku przeżyliśmy wiele wzlotów i upadków, zmienione plany, czy przesunięte, jednak nadal mamy cele, które chcemy zrealizować. Nadal masz jeszcze trochę czasu, aby do końca roku popracować nad celami historii rodzinnej, a my pomożemy Ci w tym. Na każdy tydzień oferujemy...

Wzruszjący WYWIAD: Pan Krzysztof Wacławski ku czci swoich przodków – Bohaterów II Wojny Światowej
Ten wywiad z Panem Krzysztofem Wacławskim został przeprowadzony na cześć jego ciotecznej Babci i Dziadka, którzy w czasie II Wojny Światowej ocalili żydowską dziewczynkę, przyjmując ją do swojego domu, jako swoją córkę. Przeczytajcie w wywiadzie, jaką rolę w uhonorowaniu tej historii odegrał Pan Krzysztof,...

Historia użytkownika: Gdyby nie wojna, nie byłoby mnie tu!
Ta historia rodzinna została napisała przez Pana Bartka Bochniaka. Z zawodu kierowca zawodowy, genealogią interesuje się od 10 lat ale, jak sam twierdzi „tak na poważnie bardziej profesjonalnie zająłem się tematem na początku roku 2019 kiedy to bardzo rozbudowałem drzewo genealogiczne na myheritage.pl z myślą...

Te rekordy historyczne dodaliśmy do MyHeritage w lipcu!
W ubiegłym miesiącu do bazy danych MyHeritage dodaliśmy 19.4 miliona rekordów z 9 kolekcji. Nowe amerykańskie kolekcje obejmują listy pasażerów z Kalifornii i Waszyngtonu (Seattle), indeks nagród Marynarki Wojennej i Nagród Marynarskich oraz kolekcję małżeństw z Nowego Jorku. Dodaliśmy również aktualizację do nowojorskiej kolekcji...

CEO MyHeritage, Gilad Japhet opowiada o nadchodzących nowościach podczas Keynote Talk
Założyciel i Dyrektor Generalny MyHeritage, Gilad Japhet, podzielił się kolejnymi, ekscytującymi planami rozwoju firmy – niektóre z nich nie były nigdy wcześniej udostępnione dla opinii publicznej – informacje przekazał 23 czerwca podczas rozmowy online dla Israel Genealogy Research Association (IGRA). Mimo, iż na początku...

Funkcja MyHeritage Ulepszanie zdjęć rozprzestrzenia się w Internecie: Jeden milion zdjęć już ulepszone!
Naszą pasją w MyHeritage jest pomaganie ludziom w połączeniu się z ich rodzinnymi historiami. W tym roku, wprowadziliśmy funkcję MyHeritage In Color™, przełomową, nową technologię, która ożywia stare, czarno-białe zdjęcie poprzez możliwość ich pokolorowania. 12 czerwca, poszliśmy o krok dalej, przedstawiając Wam funkcję MyHeritage...
Ewa
12 sierpnia, 2019
W tej historii rodzinnej dokonałam dwóch historycznych odkryć dotyczących osoby publicznej: Stanisława Dróbeckiego. Odnalazłam treść telegramu jaki wysłał on w 1916 r. do Diagilewa, sygnując swoim nazwiskiem Drobecki, w tym kontekście w książce Buckle’a użyto błędnie nazwiska Trubiecki. Udowodniłam, też że młody literat z Krakowa a później impresario Diagiliewa to ta sama osoba. Niewątpliwie inspiracji do tych poszukiwań dostarczyła mi baza MyHeritage