Jak Dzień Wszystkich Świętych obchodzi się w Hiszpanii i krajach Latynoamerykańskich?

Dzień Wszystkich Świętych to doskonała okazja, aby popracować nad naszym drzewem genealogicznym (lub zacząć je tworzyć, jeśli jeszcze tego nie zrobiliśmy). Często uda nam się dokonać nowych odkryć (baza danych stale się powiększa o nowe rekordy i nie tylko), a rzut oka na nazwiska i dane, które już posiadamy, może przynieść nowe wskazówki – a nie ma lepszego hołdu dla naszych bliskich w tym dniu niż powiększanie ich drzewa genealogicznego i spuścizny, którą nam pozostawili!

Z tej okazji, za oryginalnym wpisem naszego hiszpańskiego Country Managera, chcielibyśmy Wam pokrótce przybliżyć, jak Dzień Wszystkich Świętych obchodzi się w Hiszpanii i krajach latynoamerykańśkich! Dlaczego tam? Dlatego, iż w tychże krajach dzień ten obchodzi się podobnie, jak i w Polsce, ale i w niektórych przypadkach w nieco innej wersji!

HISZPANIA

W Hiszpanii Dzień Zaduszny obchodzi się 2 listopada zaraz po Dniu Wszystkich Świętych; jest on bardziej religijny i pełen czci, nawet wśród osób niepraktykujących. Nadal powszechne jest zamawianie w tych dniach mszy za zmarłych, odwiedzanie grobów bliskich, sprzątanie ich i pozostawianie na nich świeżych kwiatów. Zwyczajowo zbiera się rodzinę, aby wspólnie delektować się typowymi deserami i słodyczami, takimi jak pestiños, panellets lub huesos de santo, bułeczkami z ciasta migdałowego wypełnionymi żółtkiem jajka i cukrem.

Huesos de Santo, Hiszpania. Zdjęcie: Wikimedia

Wedle hiszpańskich obchodów Dnia Wszystkich Świętych – nie ma to jak wymiana wspomnień w towarzystwie o osobie, którą tak bardzo kochaliśmy. Zwołanie spotkania z najlepszymi przyjaciółmi i rodziną i zaproszenie ich do podzielenia się swoimi wspomnieniami… zabawna anegdota, sytuacja, w której bezwarunkowo wspierał przyjaciela, ujmująca chwila… stworzenie przytulnej atmosfery z łagodną muzyką, poczęstunkiem… Efektem końcowym jest bez wątpienia emocjonalny i niezapomniany wieczór. 

OŁTARZE W MEKSYKU

Co można powiedzieć o meksykańskim Święcie Zmarłych? Świętu temu towarzyszą kolor i radość – znane na całym świecie, a zwłaszcza po sukcesie filmu „Coco”. Na ziemiach meksykańskich data ta jest świętem życia, z jedzeniem, napojami, popularnymi „calaveras” – słynne czaszki, które są zarówno słodkimi, jadalnymi “czaszkami”, lub kolorowymi dekoracjami … i słynnym ołtarzem, na którym umieszcza się zdjęcie zmarłego i lustro. Meksykańskie Święto Zmarłych zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jeśli chcesz zainspirować się tym pięknym i radosnym świętem, to bardzo proste – przygotuj swój własny ołtarzyk w domu –  mały kącik, umieść w nim kwiaty, talerz z ulubionym jedzeniem zmarłego lub jakikolwiek inny szczegół, który przypomina Ci o danej osobie lub jest znaczący z jakiegokolwiek powodu. Zapytaj również wspólnych przyjaciół i rodzinę, co chcieliby uwzględnić w tym kąciku.  

Ofrenda z okazji Dnia Zmarłych. Zdjęcie: Wikimedia

ARGENTYNA

Dzień Zmarłych w Argentynie obchodzony jest 2 listopada i obejmuje tradycje podobne do tych, które już zostały wymienione w innych krajach latynoskich. Wśród nich są wizyty na cmentarzach, zbieranie w jednym miejscu/kąciku wszystkiego tego, co najbardziej osoba zmarła lubiła w życiu: napojów, przedmiotów, cygar, słodyczy… to nic innego jak nadanie fizycznej formy serdecznemu hołdowi, triumf pamięci nad zapomnieniem.

Cmentarz La Recoleta, Buenos Aires, Argentyna. Zdjęcie: Wikimedia

LATAWCE W GWATEMALI

Gwatemalczycy odwiedzają w tym dniu cmentarze i “przynoszą” swoim zmarłym przodkom kwiaty, jedzenie, picie i rzeczy, które najbardziej kochali, aby pozostały blisko nich. Powszechne jest przygotowywanie dania zwanego fiambre, czyli kombinacji kiełbasek, mięs, serów i pikli. Bardzo typowe są tak zwane barriletes, piękne i kolorowe olbrzymie latawce, które według legendy zostały stworzone, aby odstraszać złe duchy dźwiękiem ich papieru trzepoczącego na wietrze.

Festiwal latawców w Santiago Sacatepéquez, Zdjęcie: Wikimedia

PAN DE MUERTO W BOLIWII

Pan de muerto jest typowy dla kilku krajów, w tym Boliwii, gdzie znany jest pod nazwą „tantawawa” w języku Aymara. Tanta” oznacza chleb, a „wawa” – dziecko lub niemowlę. Jest to lalka, która reprezentuje zmarłych i jest ozdobiona kolorami, stanowiąca część stołu przypominającego ołtarz, na którym umieszcza się również wodę, kwiaty, słodycze, czy zdjęcia.

Tantawawa, Boliwia. Zdjęcie: Wikimedia

WIZYTY W PERU

Peru to kolejny kraj, w którym ludzie korzystają z Dnia Zadusznego, aby odwiedzić zmarłych tam, gdzie spoczywają, i często traktują tę wizytę, tak jakby odwiedzali przyjaciela w jego domu. Często zabierają na cmentarz jedzenie, picie i muzykę (bo jak inaczej uczcić spotkanie przyjaciół czy rodziny?), korzystają z okazji, by oczyścić i pomalować grobowce, zrobić ołtarzyk. Pieką też chleb zwany guaguas, a w niektórych miejscach zabierają wypieki do poświęcenia przez księdza.

Co sądzisz o takich obchodach Dnia Wszystkich Świętych i Zaduszek? Jak Ty czcisz zmarłych? Czy w województwie, w którym mieszkasz są jakieś typowe, charakterystyczne tradycje nadane temu Świętu?