Odkryłam, że dziewczyna na wyblakłym obrazie z XVIII wieku była moją bezpośrednią przodkinią

Pamiętam, że jako dziecko odwiedzałam Trigueros del Valle (gmina w Hiszpanii), wioskę, w której mieszkała moja prababcia Lucila. Zawsze mówiła o niej ciepło i z miłością, jednak kiedy ja przechadzałam się jej opuszczonymi uliczkami, wyglądało to, jakby wszystko zaraz miało się zawalić z powodu zaniedbań. Wioska, położona w odległym Valladolid, wyglądała na zapomnianą, ale Lucila nigdy o niej nie zapomniała. Ani ja.

Wiele lat później moje badania nad historią rodziny zaprowadziły mnie tam z powrotem w sposób, jakiego się nie spodziewałam: poprzez stare ex-voto; obraz dewocyjny zamówiony w podzięce za cud, przechowywany w wiejskiej kapliczce, oraz długą historię wytrzymałości, która łączyła dziecko przedstawione na obrazie ze mną.

Rekonstrukcja życia Lucilii

Urodziłam się i zostałam wychowana w Madrycie. Natomiast Lucila, babcia mojej mamy była ostatnią w linii, która mieszkała w Trigueros. Dzięki niej, czułam więź do tego małego miejsca. Kiedy rozpoczęłam badania nad jej rodziną, udało mi się prześledzić nasze drzewo do 1550 roku, kiedy sporządzono najwcześniejsze zapisy kościelne w Kastylii.

Nazwiska i daty mnożyły się tak szybko, że nie mogłam ich ogarnąć. Dzięki MyHeritage udało mi się uporządkować drzewo genealogiczne i obserwować kolejne pokolenia. To, co zaczęło się od osobistej ciekawości, ostatecznie stało się moim zawodowym powołaniem: poświęciłam się badaniom historycznym.

Ta pasja sprawiła, że w 2023 roku powróciłam do Trigueros. Władzom miasta zaproponowałam, że poprowadzę kurs dla mieszkańców, który pomoże im odkryć historie ich przodków. Przecież wiele rodzin mieszkało tu nieprzerwanie od 15 pokoleń. Być może ich życie było kiedyś znacznie lepsze, niż sugerowałyby to rozpadające się domy.

Tajemniczy obraz

Podczas mojej wizyty radny przedstawił mi zagadkę do rozwiązania. W kaplicy Santa María del Castillo w zamku, położonej wysoko nad wioską, nad średniowiecznymi domami wykutymi w skale, wisiał obraz religijny.

Nikt nie wiedział, kogo przedstawia. Wszyscy zakładali, że należy do rodziny, która już dawno opuściła wioskę.

Napis brzmiał:

„Mónica, córka Juana Antonio de Diego i Teresy Ramos, cierpiąca na poważną chorobę, została powierzona przez rodziców Matce Bożej z Zamku, dzięki której wstawiennictwu została uzdrowiona. Rok 1788”.

Nazwiska brzmiały znajomo, ale z początku nie sądziłam, że to mogą być moi przodkowie; co najwyżej dalsi krewni. Zabrałam się do pracy, przeszukałam ich przodków, odtworzyłam drzewo genealogiczne, a potem prześledziłam losy ich dzieci. Wkrótce wszystkie nazwiska okazały się podobne do tych z mojej rodziny.

I wtedy prawda wyszła na jaw: byłam bezpośrednią potomkinią dziewczyny z obrazu.

Dziewczyna, która została uzdrowiona

Mónica miała około 9 lat, kiedy poważnie zachorowała. Nie dysponując lekarstwami ani nadzieją, jej rodzice powierzyli jej życie Matce Boskiej z Hermitage. Kiedy wyzdrowiała, spełnili swoją obietnicę, zamawiając obraz olejny na płótnie i przekazując go do Hermitage.

W 2024 roku sfotografowałam ten obraz. Jest zniszczony, delikatny i ledwo zakonserwowany, ale jest to również najstarszy obraz przedstawiający moich przodków. Stojąc przed nim, czułam, jakby siła Móniki nadal pulsowała na przestrzeni wieków.

Przeżyła, ponieważ jej rodzina miała wiarę. Ponieważ była silna. A ponieważ przeżyła, dzięki niej i ja tu jestem.

Dziedzictwo ocalałych

Wszyscy jesteśmy dziećmi ocalałych, ludzi, którzy przeżyli głód, choroby i trudności w czasach, gdy medycyna i higiena były luksusem. Możliwość przekazania mieszkańcom wsi, że dziewczynka na obrazie nie jest już anonimowa, ale jest przodkiem Lucili, była niezwykle wzruszająca.

W Trigueros domy ze skał, które kiedyś były na skraju zawalenia, zostały odrestaurowane. Na zdjęciu na początku tego wpisu jestem w domu ze skał przed odbudową, a na zdjęciu poniżej widać, jak wyglądają teraz; są otwarte dla zwiedzających i pełne przedmiotów przekazanych przez mieszkańców wsi. Wszystko tam jest prawdziwe, to żywe muzeum pokazujące, jak kiedyś żyli ludzie.

Ten obraz, wiszący wysoko w kaplicy, nie jest już tylko reliktem. Jest to portret rodzinny. To przypomnienie, że ze skrajności może zrodzić się siła, a z najmniejszych wiosek mogą powstać najsilniejsze dziedzictwa.

Serdeczne podziękowania dla Raquel za podzielenie się z nami swoją niesamowitą historią. Jeśli i Ty chciałbyś nam przesłać swoją historią z jakimś odkryciem z MyHeritage, czekamy na nią. Prześlij ją nam za pomocą tego formularza lub na adres email: stories@myheritage.com.