Nazwiska są przekazywane z pokolenia na pokolenie, i zawierają się w naszą tożsamość; bądź zostały nadane zgodnie z prawem lub tradycja. Wiele kultur ma różne obyczaje odnoszące się do przekazywania nazwisk z pokolenia na pokolenie. Nazwiska wywodzą się ze stosunkowo “niedawnego” średniowiecznego zwyczaju; w celu rozróżniania osób. Podaje się zazwyczaj 4 “zwyczaje” odnoszące się do tego, jak nadawano nazwiska:
-Patronimiczny: Opisujący Cię, jako dziecko Twojego Ojca
-Lokacja: Opisujący miejsce zamieszkania
-Status zawodowy: Opisujący zawód, i jego rangę
-Pseudonimy: Nadawane za jakąś cechą, czy narzędziem pracy, z którego korzystamy
W Średniowieczu nazwiska były mniej powszechne; dziedziczone nazwiska z czasem stawały się normą w Europie i kulturze zachodniej. W Grecji i w krajach Słowiańskich mężczyźni i kobiety otrzymują nieco inną formę nazwiska w zależności od płci, jak na przykład Kowalski, Kowalska. Zgodnie z europejską tradycją, dzieci przejmują nazwisko Ojca. W ostatnich latach ta tradycja się zmieniła, a mianowicie tendencja dotyczy kobiet zachowujących nazwiska panieńskie i nie przyjmujących nazwiska męża. Dzieciom nie nadaje się automatycznie nazwiska ich ojca i przyjmują nazwisko matki lub ojca lub połączenie obu tych nazwisk.
Podczas gdy dla Amerykanów nazwisko Smith jest bardzo typowe i często słyszane, Wietnamczycy mogą mieć nieco większy problem z popularnością swojego nazwiska, a mianowicie jest tam tylko 100 nazwisk. Badania przeprowadzone w północno-wietnamskiej prowincji Bac-Nin oszacowały, że około 40% Wietnamczyków nosi nazwisko Nguyen.
Zobacz także ciekawą mapę najpopularniejszych nazwisk w Europie.
