Kim jest człowiek, który stoi za wprowadzeniem Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych z Orłem na czele?

Jest na banknocie jednodolarowym i na okładce każdego amerykańskiego paszportu. Znajduje się na tablicach nad wejściami do ambasad i konsulatów USA na całym świecie oraz na najważniejszych oficjalnych dokumentach USA, w tym proklamacjach prezydenckich, nakazach, traktatach i korespondencji z głowami obcych państw. Pojawia się nawet na guzikach amerykańskich mundurów wojskowych. 

Wielką Pieczęć Stanów Zjednoczonych można znaleźć wszędzie, od dolara amerykańskiego po oficjalne dokumenty USA

Wielka Pieczęć Stanów Zjednoczonych jest wszędzie, ale bardzo niewielu wie o Charlesie Thomsonie, człowieku stojącym za narodowym godłem – Wielką Pieczęcią, która oficjalnie weszła w życie 240 lat temu, w czerwcu 1782 roku. Nawet jego własny potomek nie miał o tym pojęcia.

Zespół MyHeritage odkrył historię rodziny Charlesa Thomsona, sięgającą Irlandii na początku XVIII wieku i znalazł żyjącego potomka: Michaela Holmesa, 72, z New Jersey. Do niedawna Michael sam nigdy nie słyszał o Thomsonach i był zdumiony, że odkrył nieznany skarb w historii swojej rodziny – pionierskie dziedzictwo, „którego bycia częścią jestem zaszczycony” – mówi. Holmes był tak zafascynowany i zaimponowany osiągnięciami swojego nowo odkrytego krewnego, że postanowił poświęcić Thomsonowi specjalny kącik w swoim salonie, pełen zdjęć, książek i ważnych dokumentów dotyczących przodka Michaela.

„Dzięki badaniom genealogicznym przeprowadzonym w ostatnich latach dowiedziałem się, że jestem potomkiem Charlesa Thomsona i szczerze mówiąc, wtedy też dowiedziałem się, kim był Thomson i jak ważną rolę odegrał we wczesnym okresie istnienia naszego narodu” – przyznaje Michael.

Michael Holmes czytający o Charlesie Thomsonie

4 lipca 1776 roku, tuż po ogłoszeniu Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych, Kongres Kontynentalny uzgodnił kolejny niezbędny krok: stworzenie narodowej pieczęci dla Stanów Zjednoczonych. 

Do wykonania tego ważnego zadania zatrudniono największych przywódców narodu, w tym ojców założycieli Thomasa Jeffersona, Benjamina Franklina i Johna Adamsa. Jednak po 6 latach i 3 komisjach bez wystarczających rezultatów, ta narodowa odpowiedzialność została oddana w ręce Charlesa Thomsona: pierwszego i jedynego sekretarza Kongresu Kontynentalnego (w latach 1774-1789).

Thompson potrzebował zaledwie tygodnia, aby wymyślić ostateczny projekt Wielkiej Pieczęci (współpracując z projektantem Williamem Bartonem), zatwierdzony przez Kongres w czerwcu 1782 roku – dokładnie 240 lat temu.

53-letni wówczas Thomson zebrał razem to, co uważał za najlepsze elementy projektów, które zostały już przedstawione Kongresowi przez wcześniejsze komitety. Chociaż wykonał kilka szkiców, nie włączył ich ani żadnych innych prac do swojego końcowego raportu dla Kongresu. Thomson przedłożył jedynie pisemny opis pieczęci, używając języka technicznego, aby dokładnie wyjaśnić swój projekt.

Jednym z ważnych pomysłów Thomsona było umieszczenie orła (“łysego”) w centralnym punkcie pieczęci, dzięki czemu orzeł do dziś jest jednym z najbardziej znaczących symboli amerykańskich.

Szkic Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych Charlesa Thomsona, 1782; National Archives of the United States

Projekt Wielkiej Pieczęci był tylko jednym z wielu wkładów Thompsona w okresie formowania się młodego państwa. Był wśród sygnatariuszy pierwszej opublikowanej wersji Deklaracji Niepodległości. Rękopisy Dzienników Kongresu Kontynentalnego są jego autorstwa, a jego ostatnim oficjalnym działaniem jako sekretarza Kongresu było poinformowanie George’a Washingtona o wyborze na prezydenta.

Thomson pojawia się również na słynnym obrazie Deklaracji Niepodległości widocznym na banknocie dwudolarowym.

„Moja była żona znalazła kilka listów mojego dziadka z wczesnych lat 1900 i była zaintrygowana”, mówi Michael. „Kontynuowała badania i uwielbiała dowiadywać się więcej i więcej o mojej rodzinie. To ona wpadła na to niezwykłe odkrycie”.

Szósty pradziadek Michaela, Alexander, urodzony w 1727 roku był bratem Charlesa. „Córka Alexandra, Elizabeth, miała syna o imieniu Alexander Thomson Douglass” – wyjaśnia Michael. „Alexander i jego żona Maria mieli córkę o imieniu Mary, która wyszła za Philandera Martina Salisbury.  Był on kapitanem i dowódcą wojsk Missouri w wojnie meksykańsko-amerykańskiej. Ta część historii mojej rodziny jest mi dobrze znana od lat, w przeciwieństwie do spuścizny Thomsona.”

„Nigdy nie uczyłem się o Thomsonie w szkole i nigdy nawet nie słyszałem o nim, aż do tego genealogicznego odkrycia”, mówi Michael. „To naprawdę źle, ponieważ był on naprawdę bardzo ważną postacią i wyjątkową osobą. Nie przypominam sobie, aby mój ojciec kiedykolwiek wspominał o Thomsonie. Prawdopodobnie nie wiedział też o tym wszystkim, niestety. O ile wiem, nikt w mojej rodzinie nigdy o tym nie wiedział. Kiedy zacząłem czytać i badać więcej, byłem tak zaskoczony: jak to się stało, że nigdy o nim nie wspominano?”

„Im więcej dowiadywałem się o Thomsonie, tym bardziej byłem pod wrażeniem” – mówi Michael. „Kupiłem plakat pierwszego drukowanego wydania pierwszej Deklaracji Niepodległości, oprawiłem w ramki i powiesiłem na ścianie w moim salonie, obok oprawionych pocztówek Thomsona, a także książek o nim i jego dokonaniach. Kilka razy odwiedziłem Harriton House w Filadelfii, gdzie Thomson zmarł w 1824 roku. Wspaniale było dowiedzieć się, że był uczciwym człowiekiem, utalentowanym, bardzo skrupulatnym w prowadzeniu dokumentacji i zawsze prawdomównym o tym, co działo się w rządzie. Byłem również pod wrażeniem, gdy dowiedziałem się, że jako pierwszy przetłumaczył grecką Biblię na język angielski. Ostateczny projekt Wielkiej Pieczęci jest oczywiście ogromnym wkładem, o którym chciałbym, aby więcej ludzi wiedziało.”

Michael jest dumny z tego, że jest potomkiem Thomsona. „Rozmyślam nad wkładem Thomsona w nasz kraj i czuję się zaszczycony, że jestem jego potomkiem” – mówi.

Michael Holmes poświęcił specjalny kącik w swoim salonie na cześć swojego krewnego Charlesa Thomsona.

Jako ciekawostka, jak podaje Wikipedia, symbolika Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych jest następująca: “Na awersie znajduje się bielik amerykański z rozpostartymi skrzydłami, każde ze skrzydeł zdobi 13 piór. Lewym (heraldycznie) szponem trzyma 13 (jak trzynaście kolonii) strzał, prawym zaś gałązkę oliwną o 13 liściach, co symbolizować ma zdolność Stanów Zjednoczonych do prowadzenia wojen oraz do utrzymania pokoju i bezpieczeństwa. Głowa orła zwrócona jest w kierunku gałązki, co ma symbolizować nadrzędność pokoju. Dziobem chwyta motto „E Pluribus Unum” (łac. „Jedno uczynione z wielu”)[1] złożoną z 13 liter; nad głową znajduje się nimb z 13 gwiazdami umieszczonymi na niebieskim tle.” – wg. Wikipedii

Wielka Pieczęć Stanów Zjednoczonych

„Tarcza, którą orzeł trzyma na piersi (składa się z 13 pasów) odróżnia się od flagi amerykańskiej tym, że nie ma gwiazd na niebieskim polu, zaś pasy zewnętrzne są koloru białego, nie czerwonego.”– wg. Wikipedii