Genealogia: Odwiedziny u najstarszych członków rodziny

Odwiedziny najstarszych członków rodziny są bardzo ważne. Dlaczego? Jest to najstarsze żyjące źródło informacji o rodzinie, dlatego też dopóki żyją nasi dziadkowie, pradziadkowie, starsze ciotki powinniśmy z nimi przeprowadzić wywiad genealogiczny. Ważne jest, aby wykorzystać tę wiedzę i pamięć, jaką posiadają właśnie najstarsi członkowie rodziny, gdyż są oni doskonałym źródłem genealogicznych informacji.

Tym bardziej teraz w okresie wakacyjnym przy pięknej pogodzie, gdy nie mamy innych planów możemy wybrać się z taką „genealogiczną wizytą do rodziny”.

Na tej podstawie już pierwszych rozmów możemy stworzyć szkielet drzewa rodowego, które w przeciętnej rodzinie obejmuje przeważnie 4 pokolenia. Jeśli mamy już swoje drzewo genealogiczne, możemy dobudować brakujące gałęzie. W przypadku gdy rodzina posiada bogatą historią, upamiętnionych przodków – wówczas bez większego wysiłku możemy dotrzeć nawet do 7 pokoleń (zaczynając od szkieletu drzewa). Schody zaczynają się dopiero po przekroczeniu 7 pokolenia. Przede wszystkim powinniśmy zebrać te informacje o rodzinie jak imiona, nazwiska, daty, miejsca, które możemy samodzielnie wprowadzić do drzewa. Największą wiedzę o rodzinie posiadają właśnie najstarsi żyjący członkowie, czyli dziadkowie i w niektórych przypadkach pradziadkowie jeśli żyją – to dzięki ich opowieściom możemy dowiedzieć się najwięcej o naszych przodkach.

Przekazy ustne nawet te z pozoru mało ważne są dla badaczy historii rodziny zbiorem wielu cennych wiadomości. Być może najstarsi członkowie rodziny będą również posiadać rodzinne pamiątki takie jak stare zdjęcia rodzinne, pamiętniki, akta urodzenia, zgonu, świadectwa – wszystkie te informacje mogą dostarczyć nam dodatkowych informacji o naszych przodkach.

Jak owocne mogą okazać się odwiedziny do krewnych przekonał się nasz użytkownik Pan Krzysztof Kot, który pisze:

„Jeden telefon i jedziemy, chociaż wizyta była planowana od kilku miesięcy. Dziś odwiedziłem ciocię Irenę Mucha zd. Zuchniak i jej męża Józefa Muchę. Tak z ciocią Ireną jak i z wujkiem Józefem łączą mnie więzi rodzinne.

Józef jest bratem Stanisława – ojca mojego wujka Grzegorza Muchy który wyszedł za siostrę mojej mamy Annę.

Irena jest mi bliższą krewną ponieważ jej mama Helena zd. Laska wyszła za Stefana Zuchniaka, a była siostrą rodzoną mojego pradziadka Władysława Laska.

Moje drzewo po tej wizycie wzbogaciło się o zdjęcia trójki rodzeństwa mojego pradziadka Władysława, a mianowicie:

Marianna Laska (daty narodzin i śmierci nie udało mi się jeszcze ustalić)

Helena Zuchniak zd. Laska (1912-1987) z Franciszką Muchą zd. Nowak

Na pierwszym planie siostry rodzone, od prawej Helena Zuchniak zd. Laska (1912-1987) i Zofia Mucha zd. Laska (1901-1981)

Zeskanowałem również kilkanaście innych zdjęć, które wywołały nie małe wzruszenia u niektórych członków rodziny. Wizytę uważam za bardzo owocną i dającą duży wkład w moją prace nad naszą rodziną.

Rozbudowałem również drzewo o gałąź Muchów – męża mojej mamy siostry Anny. A to wszystko przez Lidkę! :). Fajnie jest czuć jak rodzina – niby ciągle taka sama, ale na nowo odkryta staje się jeszcze większa!”

Wielu ludzi zna imiona, nazwiska swoich dziadków, ale już z danymi pradziadków jest ciężko. Pytając o nazwisko prababki mało kto potrafi je wymienić. Jak mawiał M.Wańkowicz: „Nie podam ręki nikomu, kto nie zna nazwiska prababka z domu”. Powinniśmy dbać o swoje historie rodziny, przekazywać ją z pokolenia na pokolenia, wówczas wiedza o naszych przodkach i nas samych nie ulegnie zapomnieniu. Im wcześniej się za to zabierzemy tym mamy większe szanse na jak najdalsze udokumentowanie historii rodziny.